ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਈਆਂ ਕਰ ਥਈਆ ਥਈਆ । ਟੇਕ ।
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਡੇਰਾ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕੀਤਾ ।
ਭਰ ਕੇ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਪੇ ਪੀਤਾ ।
ਝਬਦੇ ਬਹੁੜੀ ਵੇ ਤਬੀਬਾ ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈਆਂ ।
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਈਆਂ ਕਰ ਥਈਆ ਥਈਆ ।
ਛੁਪ ਗਿਆ ਵੇ ਸੂਰਜ ਬਾਹਰ ਰਹਿ ਗਈ ਆ ਲਾਲੀ ।
ਵੇ ਮੈਂ ਸਦਕੇ ਹੋਵਾਂ ਦੇਵੇਂ ਮੁੜ ਜੇ ਵਖਾਈ ।
ਪੀਰਾ ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਗਈਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾ ਗਈਆ ।
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਈਆਂ ਕਰ ਥਈਆ ਥਈਆ ।
ਏਸ ਇਸ਼ਕੇ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਮੈਂਨੂੰ ਹਟਕ ਨਾ ਮਾਏ ।
ਲਾਹੂ ਜਾਂਦੜੇ ਬੇੜੇ ਕਿਹੜਾ ਮੋੜ ਲਿਆਵੇ ।
ਮੇਰੀ ਅਕਲ ਜੋ ਭੁੱਲੀ ਨਾਲ ਮੁਹਾਨਿਆ ਦੇ ਗਈਆ ।
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਈਆਂ ਕਰ ਥਈਆ ਥਈਆ ।
ਏਸੇ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਝੰਗੀ ਵਿਚ ਮੋਰ ਬੁਲੇਂਦਾ ।
ਸਾਨੂੰ ਕਿਬਲਾ ਤੇ ਕਾਅਬਾ ਸੋਹਣਾ ਯਾਰ ਦਖੇਂਦਾ ।
ਸਾਨੂੰ ਘਾਇਲ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਲਈਆ ।
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਈਆਂ ਕਰ ਥਈਆ ਥਈਆ ।
ਬੁਲ੍ਹਾ ਸ਼ੌਹ ਨੇ ਆਂਦਾ ਮੈਨੂੰ, ਅਨਾਇਤ ਦੇ ਬੂਹੇ ।
ਜਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਵਾਏ ਚੋਲੇ ਸਾਵੇ ਤੇ ਸੂਹੇ ।
ਜਾਂ ਮੈਂ ਮਾਰੀ ਹੈ ਅੱਡੀ ਮਿਲ ਪਿਆ ਹੈ ਵਹੀਆ ।
ਤੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਨਚਾਈਆਂ ਕਰ ਥਈਆ ਥਈਆ ।
